Toen ik een jaar of 16 was, luisterde ik al veel naar muziek. Speelde ik gitaar. En was ik graag creatief bezig, bijvoorbeeld door foto’s van popartiesten na te tekenen. Vooral de mooie Noorse koppen van A-ha bleken daar geschikt voor. Maar dat ik muziek en tekenen kon combineren in illustraties van popliedjes, zoals ik nu doe? Nee, dat had ik destijds niet kunnen bedenken. Of … toch wel?
Tekenopdracht: maak een illustratie bij een liedje
Op een dag kwam onze tekendocent mevrouw Brands met een opdracht die me aansprak. En mij niet alleen, mijn onderuitgezakte klasgenoten gingen net als ik wat rechterop zitten. Want de tekenjuf had het over muziek. Onze muziek. Pop, rock, rapmuziek, waar wij ook maar van hielden. Ze daagde ons uit om een illustratie te maken bij een liedje dat wij goed vonden. En die uitdaging namen wij maar al te graag aan!
Na schooltijd fietste ik snel naar huis, om daar eens goed te gaan grasduinen in mijn gigantische verzameling cassettebandjes. Tja, welk nummer zou geschikt zijn om uit te beelden in een tekening of schilderij? Iets van The Alan Parsons Project? Matt Bianco? Of Toto?
Na lang wikken en wegen koos ik voor ‘Hide in your shell’ van Supertramp. Een emotioneel liedje over iemand die een vriend wil helpen, maar die vriend laat dat niet toe:
“Please let me near you
Help me help you
Why must we be so cool”
En daar zat ze, onze tekenjuf. Aandachtig luisterend met zo’n ielig jaren ‘80 koptelefoontje op haar hoofd. Want ze moest natuurlijk wel kunnen beoordelen of de illustratie paste bij het liedje. Dus namen wij elk onze eigen walkman mee naar school met de tape teruggespoeld naar de plek waar het liedje begon. En zij maar luisteren naar onze zeer uiteenlopende muzieksmaken: van Michael Jackson via Prince naar Iron Maiden.
Ik ben het nooit vergeten. Want mevrouw Brands toonde met deze opdracht interesse in onze leefwereld. En haar belangstelling was niet gespeeld, ze ging echt met ons in gesprek over de muziek die wij hadden uitgekozen en waarom die ons zo aansprak. Het leverde mooie gesprekken op.
Ja, ik hield van tekenen en schilderen, ik ging zelfs naar de open dag van de Kunstacademie. Maar ik besloot dat een toekomst in de creatieve sector niet voor mij was weggelegd en ging Engels studeren. Toch vind ik het bijzonder dat ik ruim 25 jaar later mijn werk heb gemaakt van deze tekenopdracht. De kiem voor ‘Music illustration’ is toen al gelegd. Met dank aan mevrouw Brands.